WAT:
Wydział Mechaniczny
ul. Gen. Sylwestra Kaliskiego 2
00-908 Warszawa 49
tel. (+48 22) 683 91 40
fax: (+48 22) 683 73 66
Wydział Mechaniczny jest jednym z sześciu wydziałów Wojskowej Akademii
Technicznej. Powstał na przełomie 1959/1960 roku w rezultacie połączenia
między innymi: Fakultetu Wojsk Pancernych i Samochodowych, Fakultetu
Wojsk Lotniczych oraz Katedry Maszyn Inżynieryjnych, wydzielonej z
Fakultetu Wojsk Inżynieryjnych. Osiągnięty w fakultetach stopień rozwoju
kadry naukowo-dydaktycznej oraz zbudowana baza laboratoryjna umożliwiły
powołanie Wydziału Mechanicznego, który w korzystny sposób objął
organizacyjnie całokształt działalności i specjalności mechanicznych. W
początkowym okresie struktura organizacyjna Wydziału Mechanicznego
składała się z piętnastu Katedr. W latach 1967/68 istniały już dwa
instytuty: Instytut Pojazdów Mechanicznych i Maszyn Roboczych oraz
Instytut Techniki Lotniczej. W 1971 roku powstał Instytut Eksploatacji
Pojazdów Mechanicznych, a w 1974 Instytut Maszyn Roboczych. W tym
okresie Wydział Mechaniczny był największym wydziałem w WAT i składał
się z czterech instytutów, dwóch samodzielnych katedr i zakładu. W 1990
roku Instytut Techniki Lotniczej został przeniesiony do nowo tworzonego
Wydziału Uzbrojenia i Lotnictwa, obecnie Mechatroniki. W początkowym
okresie działalności wydziału prowadzono równolegle studia inżynierskie i
magisterskie, a także dodatkowe formy kształcenia: zaoczne studia I i
II stopnia, wyższe kursy doskonalenia oficerów (WKDO) oraz różnego
rodzaju kursy specjalistyczne. W 1975 roku przeprowadzono gruntowną
modernizację planów studiów i na wszystkich kierunkach wprowadzono
jednolite studia magisterskie. Wprowadzono nowe treści do programów
studiów, a szczególnie wzbogacono szereg przedmiotów w zagadnienia z
zakresu informatyki, elektroniki, automatyki, mechaniki ciała stałego
itp. Ponadto w planie studiów więcej czasu przeznaczono na naukę własną
studentów. Miało temu służyć między innymi tzw. programowane studiowanie
indywidualne (PSI). W tym samym czasie dla zdolniejszych słuchaczy
utworzono studia według indywidualnych programów, które są kontynuowane
do dnia dzisiejszego. Od połowy lat siedemdziesiątych wydział prowadził
studia inżynierskie i magisterskie dla obcokrajowców (Niemcy,
Libijczycy, Wietnamczycy), które trwały do 1989 roku. W 1998 roku
dokonano w całej uczelni aktualizacji planów studiów i programów
nauczania, której celem było dostosowanie tych programów kształcenia do
wymogów MEN i FEANI oraz do nowych potrzeb wojska, wynikających między
innymi z planów wstąpienia Polski do NATO. Od 1998 roku Wydział
Mechaniczny jako pierwszy w WAT wprowadził ogólnodostępne kształcenie
studentów cywilnych w trybie komercyjnym, zaocznym. Działalność
naukowo-badawcza zaczęła się równolegle z powstaniem fakultetów i
komórek dydaktyczno-naukowych. Prace naukowe w okresie do 1959 roku
miały charakter rozpoznawczy, służący organizacji zespołów i stanowisk
badawczych, niezbędnych dla rozwoju kadry dydaktyczno-naukowej.
Utworzenie Wydziału Mechanicznego oraz dobre przygotowanie kadry
dydaktycznej do pracy naukowej, umożliwiło w latach 60-tych nawiązanie
współpracy z przemysłem motoryzacyjnym i maszyn budowlanych oraz
przemysłem lotniczym, co zaowocowało rozbudową bazy badawczej. Zbudowano
aerodynamiczny tunel naddźwiękowy i laboratorium osprzętu lotniczego,
hamownie zespołów maszyn roboczych, komorę termoklimatyczną i niskich
temperatur. W końcu lat 60-tych i na początku 70-tych katedry, a później
instytuty ukierunkowały swoją podstawową działalność naukowo-badawczą i
specjalizowały się w podjętej tematyce przez wiele następnych lat. W
okresie do 1999 roku wypromowano 368 doktorów oraz 42 doktorów
habilitowanych, dziewiętnastu pracowników Wydziału uzyskało tytuł
naukowy profesora. Profesorowie Bogdan Ciszewski, Stanisław Kocańda oraz
Stefan Ziemba zostali wybrani na członków korespondentów, a następnie
członków rzeczywistych Polskiej Akademii Nauk. Wymienionym profesorom
nadano następnie tytuł doktora honoris causa WAT. Do znaczących
osiągnięć pracowników Wydziału Mechanicznego należy zaliczyć ponad dwa
tysiące tytułów opublikowanych w czasopismach naukowych krajowych i
zagranicznych, a także ponad sześćdziesiąt monografii, z których
"Zmęczeniowe pękanie metali" S. Kocańdy przetłumaczono na język
angielski, rosyjski, japoński i chiński. Kadra Wydziału wygłosiła i
opublikowała w materiałach konferencyjnych krajowych i zagranicznych
również prawie dwa tysiące referatów. Weszło już do tradycji cykliczne
organizowanie konferencji i sympozjów o zasięgu międzynarodowym np.:
"Doskonalenie konstrukcji oraz metod eksploatacji pojazdów
mechanicznych". Z roku na rok poszerza się współpraca z zagranicznymi
ośrodkami naukowymi (np. z University of Sheffield, z University of
Vaterloo), gdzie kadra Wydziału odbywa staże naukowe i praktyki.